Romatoid Artrit

Tüm vücudu ilgilendiren, yani sistemik bir hastalıktır. Eklemi çevreleyen zarın iltihaplanması sonucu ağrı, sıcaklık, kızarıklık ve şişlik olur. İltihabi durum, kronikleşerek eklemin bozulmasına, hareket kaybına ve ağrıya sebep olur.

Romatoid artrit en yaygın görülen inflamatuvar romatizmal hastalıktır ve daha fazla kadınlarda olmak üzere nüfusun %0,5’inde görülmektedir. Hastalığın sebebi henüz tam olarak açıklanamamışsa da, genetik faktörler ve oto-imunite (= bünyenin kendi dokularına karşı çalışması) süreçleri ile bağlantılar mevcuttur.

Hastalığa ait tipik belirtiler; geceleri ve gündüzleri el parmaklarında, genelde simetrik olarak oluşan ağrı ve şişlik ile, sabahları bu eklemlerde 15 dakikadan daha fazla tutukluk, yorgunluk ve halsizliktir. Zamanla daha fazla eklemin hastalanması ve hastalığın ilerlemesi ile eklemlerde deformasyon meydana gelir. Ender olarak organları (Göz, tükürük ve gözyaşı bezleri, deri, kalp ve akciğer) da etkiler.

Hastalık, klinik bulgular, hastalığa spesifik laboratuar ve röntgen bulguları ile teşhis edilir.

Romatoid artritin tedavisi, ilaç, fizik tedavi ve rehabilitasyon yanında ergoterapi ve psikoterapiyi içerir. Eklemlerde ileri derecede deformasyon ve fonksiyon kaybı oluştuğu hastalarda cerrahi tedavi gerekebilir. Romatoid artritin ilaçla tedavisinde; nonsteroid antienflamatuar ilaçlar, hastalığı modifiye edici ilaçlar (Methotrexate, klorokin, leflunamid vb) ve son yıllarda geliştirilen biyolojik ajanlar ve eklem içi steroid enjeksiyonu kullanılır.

Hastalığın eklemlerde oluşturacağı sorunlara yönelik iyi düzenlenmiş fizyoterapi ve egzersiz uygulamaları ihmal edilmemelidir.